29 april 2007 zondag
Door: bennie en annelies
29 April 2007 | Spanje, Madrid
Hallo mensen,
Hoe ist met jullie?
Met ons gaat het goed. Mijn been doet nog steeds pijn en het is ook elke dag weer gezwollen. ´s Avonds koelen met natte doeken en ´s morgens ziet het er weer goed uit. We laten ons nu niet meer stoppen!!!
We hebben de laatste 2 dagen weer 2 uitersten meegemaakt wat hospitallity betreft.
We hebben overnacht in Hospital de Cruz. De alberge was gesloten wegens verbouwing. Een hostal opgezocht.
De kamers waren in de kelder. Geen verwarming, alles was klam. De mensen daar waren erg onvriendelijk. De eigenares wilde onze trouwringen zien, anders kregen we geen 2 persoonsbed....
Wel had het een bad( van 1 meter lang!)
En ik ben dus in een lekker warm bad geweest, met de benen hoog tegen de muur, ha ha ha ... we hebben er een foto van gemaakt.
Het eten was koud, dat is niet erg als je een salade hebt, maat als het aardappels en groente zijn ....
De soep was wel warm gelukkig en hebben we samen met Heinrich en zijn zus Monika uit Osnabruck, alle wijn opgedronken.
Was toch wel gezellig, al zaten we in een enorme eetzaal alleen, en ook geen verwarming. We hadden het idee gasten te zijn op een schutsenfest, lange tafels en banken...daar zaten we met z´n 4. ook geen verwarming daar...
De volgende ochtend maar rap vertrokken.
We waren nog maar een dorpje verder en daar kwam iemand uit een barretje even naar het weer kijken buiten.
Plotseling hoorden we : he hello, the yellow people from Holland...
Het was Marvin . Dus lekker vroeg aan de koffie en nu maar emailadressen uitgewisseld.
Dat was gezellig.
We zijn die avond beland in een héél klein boerendorpje, San Xulian genaamd. Het is voorbij de stad Pallas de Rei.
We waren moe en zagen een piepklein terrasje. Bennie naar binnen om drinken te halen.
Hij komt terug en zegt: hier wil ik vannacht blijven, dit ziet en voelt goed.
Blijkt het een kleine alberge te zijn met 13 bedden, goede wc´s en douches, lekker warm ( open haard) en de hospitalleros ( de baas) was erg vriendelijk. Als je hem een vikinghelm opzet is hij net Asterix ( ik bedoel die dunne kleine). Er komen nog 7 mensen en onder hen Helmut uit Berlijn( al eerder gezien), Heinrich en Monika, Kirsten uit Denemarken( zij loopt ook de laatste 100 km net als Heinrich en Monika).
En een fransman, een heel leuke man, hij lijkt op Obelix, met van die appelwangen, dikke buik en mooie snor en kraaloogjes!
We hebben "Asterix en Obelix"op de foto. Ook is daar Patrick, een jongman uit Duisland,dus het word duits spreken die avond. Het is erg gezellig, de hospitalleros en zijn vrouw maken heerlijk eten en grillen filetlapjes op een gril in de open haard, we eten soep, grote schalen met salade en een heerlijk toetje!Tegen 10 uur moeten we toch echt van tafel en naar bed, want om 7.15 staat er ontbijt klaar. Compleet met sinaasappelsap.Ik zwachtel Helmut zijn benen weer in( hij heeft ook tendinitis, maar wil door, hij wil naar huis) en we gaan met een erg tevreden gevoel op weg.
Die eerste kamer, met het koude eten, was 43 euro p.p. en de laatste overnachting met eten en ontbijt was 20 euro p.p.
Dat is ook een verschil he!
Maar toen we daar vandaan liepen, waren we nog geen kilometer onderweg en wie kwamen ons achterop: Peter en Trine uit Denemarken!
De volgende koffiebreak samen gedaan en bijgekletst.
Vandaag zijn we in Petrouzo , ook wel Arca genoemd, 22 km van Santiago vandaan.
En hier hebben we vanavond een feestje, want Trine is jarig en we gaan met 6 man de stad in.
Het weer was vandaag eerst mistig, maar later klaarde het op en was het weer zonnig.
Je kunt goed merken, dat er veel mensen zijn, die de laatste 100 km lopen naar Santiago. Zij moeten per dag 2 stempels in hun credential krijgen, anders krijgen ze de compostella niet. ( compostella is een soort oorkonde)
In elke bar vind je dan ook een stempelkussen met een stempel op de bar en dat kun je dan zelf doen.
Ik heb vandaag veel foto´s gemaakt van bloemen.
ook kwamen we de laatste dagen door eucalyptusbossen, heerlijke lucht hangt daar!
En of het zondag is of niet, overal zijn de boeren aan het werk op het land.
Het landschap word nu wat vlakker( gelukkig, dat betekent niet meer zulke klimmers en dalers)
De huizen zijn ook anders, alleen in de kleine dorpjes, waar je doorheen komt, is het nog echt oud, en moet je goed opletten, anders trap je steeds in de koeiepoep.
Ze brengen ´s morgens de koeien naar de wei en ´s avonds gaat het weer in optocht naar de stallen.
Vandaag zagen we een vrouwtje , die in een weide zat en één koe hoedde. Ze zat tegen het beest te praten....
De vrouwen in Gallicie dragen hier allemaal donkere kleding met van die jasschorten erover heen, of ze nou achter de koeien lopen, of boodschappen doen...
Het lijkt wel op de zestiger jaren bij ons op het plateland.
Kan het van mijn ene oma ook herinneren, dat ze schorten droeg, en donkere kleding.
Nou, de tijd is weer bijna om, ik kap er mee.
Morgen de laatste etappe naar Santiago, en op 1 mei willen we allemaal naar de mis in de kathedraal en daarna afscheid nemen.
Er gaan er nog een aantal door naar Finnestera net als wij.
Nou, groetjes van ons uit een zonnig Spanje!
Hoe ist met jullie?
Met ons gaat het goed. Mijn been doet nog steeds pijn en het is ook elke dag weer gezwollen. ´s Avonds koelen met natte doeken en ´s morgens ziet het er weer goed uit. We laten ons nu niet meer stoppen!!!
We hebben de laatste 2 dagen weer 2 uitersten meegemaakt wat hospitallity betreft.
We hebben overnacht in Hospital de Cruz. De alberge was gesloten wegens verbouwing. Een hostal opgezocht.
De kamers waren in de kelder. Geen verwarming, alles was klam. De mensen daar waren erg onvriendelijk. De eigenares wilde onze trouwringen zien, anders kregen we geen 2 persoonsbed....
Wel had het een bad( van 1 meter lang!)
En ik ben dus in een lekker warm bad geweest, met de benen hoog tegen de muur, ha ha ha ... we hebben er een foto van gemaakt.
Het eten was koud, dat is niet erg als je een salade hebt, maat als het aardappels en groente zijn ....
De soep was wel warm gelukkig en hebben we samen met Heinrich en zijn zus Monika uit Osnabruck, alle wijn opgedronken.
Was toch wel gezellig, al zaten we in een enorme eetzaal alleen, en ook geen verwarming. We hadden het idee gasten te zijn op een schutsenfest, lange tafels en banken...daar zaten we met z´n 4. ook geen verwarming daar...
De volgende ochtend maar rap vertrokken.
We waren nog maar een dorpje verder en daar kwam iemand uit een barretje even naar het weer kijken buiten.
Plotseling hoorden we : he hello, the yellow people from Holland...
Het was Marvin . Dus lekker vroeg aan de koffie en nu maar emailadressen uitgewisseld.
Dat was gezellig.
We zijn die avond beland in een héél klein boerendorpje, San Xulian genaamd. Het is voorbij de stad Pallas de Rei.
We waren moe en zagen een piepklein terrasje. Bennie naar binnen om drinken te halen.
Hij komt terug en zegt: hier wil ik vannacht blijven, dit ziet en voelt goed.
Blijkt het een kleine alberge te zijn met 13 bedden, goede wc´s en douches, lekker warm ( open haard) en de hospitalleros ( de baas) was erg vriendelijk. Als je hem een vikinghelm opzet is hij net Asterix ( ik bedoel die dunne kleine). Er komen nog 7 mensen en onder hen Helmut uit Berlijn( al eerder gezien), Heinrich en Monika, Kirsten uit Denemarken( zij loopt ook de laatste 100 km net als Heinrich en Monika).
En een fransman, een heel leuke man, hij lijkt op Obelix, met van die appelwangen, dikke buik en mooie snor en kraaloogjes!
We hebben "Asterix en Obelix"op de foto. Ook is daar Patrick, een jongman uit Duisland,dus het word duits spreken die avond. Het is erg gezellig, de hospitalleros en zijn vrouw maken heerlijk eten en grillen filetlapjes op een gril in de open haard, we eten soep, grote schalen met salade en een heerlijk toetje!Tegen 10 uur moeten we toch echt van tafel en naar bed, want om 7.15 staat er ontbijt klaar. Compleet met sinaasappelsap.Ik zwachtel Helmut zijn benen weer in( hij heeft ook tendinitis, maar wil door, hij wil naar huis) en we gaan met een erg tevreden gevoel op weg.
Die eerste kamer, met het koude eten, was 43 euro p.p. en de laatste overnachting met eten en ontbijt was 20 euro p.p.
Dat is ook een verschil he!
Maar toen we daar vandaan liepen, waren we nog geen kilometer onderweg en wie kwamen ons achterop: Peter en Trine uit Denemarken!
De volgende koffiebreak samen gedaan en bijgekletst.
Vandaag zijn we in Petrouzo , ook wel Arca genoemd, 22 km van Santiago vandaan.
En hier hebben we vanavond een feestje, want Trine is jarig en we gaan met 6 man de stad in.
Het weer was vandaag eerst mistig, maar later klaarde het op en was het weer zonnig.
Je kunt goed merken, dat er veel mensen zijn, die de laatste 100 km lopen naar Santiago. Zij moeten per dag 2 stempels in hun credential krijgen, anders krijgen ze de compostella niet. ( compostella is een soort oorkonde)
In elke bar vind je dan ook een stempelkussen met een stempel op de bar en dat kun je dan zelf doen.
Ik heb vandaag veel foto´s gemaakt van bloemen.
ook kwamen we de laatste dagen door eucalyptusbossen, heerlijke lucht hangt daar!
En of het zondag is of niet, overal zijn de boeren aan het werk op het land.
Het landschap word nu wat vlakker( gelukkig, dat betekent niet meer zulke klimmers en dalers)
De huizen zijn ook anders, alleen in de kleine dorpjes, waar je doorheen komt, is het nog echt oud, en moet je goed opletten, anders trap je steeds in de koeiepoep.
Ze brengen ´s morgens de koeien naar de wei en ´s avonds gaat het weer in optocht naar de stallen.
Vandaag zagen we een vrouwtje , die in een weide zat en één koe hoedde. Ze zat tegen het beest te praten....
De vrouwen in Gallicie dragen hier allemaal donkere kleding met van die jasschorten erover heen, of ze nou achter de koeien lopen, of boodschappen doen...
Het lijkt wel op de zestiger jaren bij ons op het plateland.
Kan het van mijn ene oma ook herinneren, dat ze schorten droeg, en donkere kleding.
Nou, de tijd is weer bijna om, ik kap er mee.
Morgen de laatste etappe naar Santiago, en op 1 mei willen we allemaal naar de mis in de kathedraal en daarna afscheid nemen.
Er gaan er nog een aantal door naar Finnestera net als wij.
Nou, groetjes van ons uit een zonnig Spanje!
-
29 April 2007 - 19:08
Collega Johan:
Hallo vakantie lopers. Het heeft even geduurd maar hierbij een groet uit Hardenberg. Ik ben nu 1 maand thuis en het gaat prima. Veel stagegelopen en inmiddels ook al een baan voor 1 dag in de week. Ik heb nu nog 3 maand te gaan en heb alle vertouwen in een toekomst waarin ik mij gelukkig ga voelen. Er lopen nog een aantal sollicitaties, afwachten dus. Als je nog van je leven wil genieten moet je nu veranderen, het kan nog. Annelies en Bennie ik wens jullie veel plezier en sukses met jullie tocht en ik ga er van uit dat jullie nog niet gaan immigreren maar weer thuiskomen.Tot ziens in Hardenberg.
PS bijna het belangrijkste vergeten, wij worden dit najaar Opa en Oma.
Groetjes van Johan en Thea.
-
29 April 2007 - 20:20
Ella@roelfs.com:
Hallo Lieve Annelies en Benny: het is echt geweldig wat jullie doen! Jullie halen het: dat is zeker met of zonder dikke opgezwollen benen! Groetjes Ella -
29 April 2007 - 20:28
Van Braak:
Hallo Bennie en Annelies,
Na het lezen van jullie reisverslag in deze voor ons zo,n drukke tijd willen wij jullie nog veel sukses en plezier toe wensen voor de laatste loodjes.
geniet er nog lekker van tot gauw
liefs van gerry en henk -
29 April 2007 - 21:08
Greteke:
Hallo Annelies en Bennie,
Door al die leuke ontmoetingen blijft het een gezellige boel daar bij jullie. Maar ik begrijp dat jullie het samen ook heel goed hebben. Vervelend Annelies dat je toch weer (veel) last hebt van je been. Maar natuurlijk wil je het volhouden en die bijzondere afsluiting meemaken in de kathedraal. Jullie zien heel veel mooie dingen en komen onder de indruk van ZIJN prachtige schepping! Je mag Hem daarvoor dankbaar zijn.
Goede laatste kilometers toegewenst!
Groeten,
Greteke -
29 April 2007 - 21:44
GJ:
Hallo Annelies en Bennie
Zo te lezen is jullie einddoel in zicht, ik hoop van harte dat het de moeite waard is geweest en dat jullie de laatste 22 km met veel plezier zult volbrengen. Ben erg benieuwd naar jullie verhalen en natuurlijk de foto's. Wil je een kaarsje branden voor allen die ons lief zijn en die het nodig hebben. Als toetje mag je je laatste steen in de zee gooien,dus nog een etappe van ? km.
Geniet van jullie laatste pelgrims wandeldag naar Santiago
groetjes GJ -
03 Mei 2007 - 09:31
Marchien:
Geweldig wat jullie allemaal beleven,ik lees het regelmatig en dacht nu maar eens reageren,veel succes met de laatste loodjes.Vriendelijke groeten Marchien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
